توت فرنگی از جنس فراگاریا (Fragaria) و گونه رژا (Resea) بوده که امروزه از گونههای شیلنسیس (Chilensis) و ویرجینیا (Virginia) و هیبرید بین این دو یعنی اناناس (ananasae) استفاده زراعی میشود.
عموما گیاهانی علفی با ساقههای رونده یا استلون هستند. برگ ها مشتمل بر سه برگچه خشن و کرک دار به رنگ سبز تیرهاند که در برخی از ارقام شفاف هستند. ساختمان گل شامل ۵ گلبرگ سفید است که در قسمت تحتانی خود به یک زائده کوچک متصل است و کاسه گل شامل ۵کاسبرگ سبز رنگ است که در قسمت تحتانی تقریبا به یکدیگر جوش خوردهاند. تعداد کاسبرگها در برخی از ارقام زراعتی ممکن است بیش از ۵ عدد باشد.
پرچمها به تعداد ۲۰ عدد یا کمی بیشتر یا کمتر است. مادگی به تعداد زیاد و به صورت مارپیچی بر روی نهنج قرار گرفته است و در مجموع و همراه با نهنج فرم نسبتاً کشیدهای را تشکیل میدهد. مادگی از فندقههای جدا از یکدیگر که هر کدام دارای تخمدان با شکل راست و کوتاه است، تشکیل شده است.
در هر تخمدان یک تخمک وجود دارد و در واقع بذر به تعداد فندقهها تولید میشود. گل پس از تلقیح گلبرگها ریزش کرده و نهنج به تدریج رشد میکند و گوشتی شکل میگیرد. میوه به مرور زمان آبدار شده و از حالت اسیدی به قندی تبدیل میشود. اگر لقاح ناقص باشد، تعداد فندقهها محدود است و چه بسا تقارن میوه حفظ نمیشود.
شرایط محیطی
به علت زود بارور شدن گل های توت فرنگی در بهار باید بوته ها در جایی کاشته شوند که سر مایی دیر رس بهاره به آنها صدمه نزند.
زمین مورد استفاده برای کاشت باید رو به جنوب باشد چون زودتر گرم می شود. توت فرنگی گیاهی است که در خاکهای مختلف تقریباً سازگار است. با این وجود خاکهای عمیق نرم با بافت شنی رسی با مواد غذایی فراوان و زهکشی خوب مناسب را ترجیح میدهد. این گیاه به آب فراوان احتیاج دارد مخصوصاً در دوره رسیدن میوه ، در غیر این صورت میوه ها کوچک باقی می مانند.
بهترین PH برای توت فرنگی ۶ تا ۷ است. Ec مناسب آن حدود ۱ دسی زیمنز بر سانتیمتر است. اگر میزان آهک خاک از حد مجاز بیشتر باشد، عارضه کلروز یا زرد شدن برگها بروز خواهد کرد. از لحاظ آب و هوا در شرایط مرطوب و شرایط نسبتا گرم محصول دهی مناسب خواهد داشت.
در شرایط گرم و مرطوب باید آب کافی در اختیار گیاه قرار گیرد و همچنین ارقام مقاوم به گرما انتخاب شود. در ارتفاع ۴۰۰ تا ۸۰۰ متری از سطح دریا میتواند رشد مناسبی داشته باشد. نیمه مقاوم به سرما است و نیاز سرمایی آن حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ ساعت دمای کمتر از ۷ درجه سانتیگراد می باشد و در زمستان اگر روی آن پوشیده شود تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل خواهد کرد.
و بدون پوشش کاه و کلش میتواند تا ۵ـ درجه سانتی گراد را تحمل کند. سطحی بودن ریشهها که معمولاً تا عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری خاک توزیع میشود، گیاه را حساس به کم آبی میکند. جهت تولید محصول بهاره باید از ارقامی استفاده شود که طالب روزهای کوتاه و دمای پایینتری باشند تا گل انگیزی و محصول دهی آنها بخوبی انجام گیرد.
در ارقام ۴ فصله، کوتاهی یا بلندی روز و همچنین پایین و بالا بودن درجه حرارت زیاد مطرح نیست و این گروه از توت فرنگیها معمولاً در شرایط مختلف به راحتی گل میدهند.
برداشت توت فرنگی :
برداشت توت فرنگی در مزرعه بایستی صبح یا عصر انجام شود در مواقعی از روز که هوا خنک تر است صورت گیرد و میوه کاملاً قرمز شده باشد و بایستی بلافاصله پس از برداشت محصول را خنک بسته بندی نموده و به بازار مصرف ارسال کرد. در ارقام گلخانه ای هم در طول سال بطور مرتب برداشت انجام می شود.
بهتر است میوه را همراه با کمی از دم برداشت کرده تا موقع برداشت به میوه فشاری وارد نیایید . به علت آسیب پذیری شدید میوه ، باید آن را در جعبه های کم عمق بسته بندی نمود و در حین حمل و نقل کاملا مراقب آنها بود .
کاهش ضایعات توت فرنگی :
آیا می دانید که توت فرنگی یکی از فساد پذیرترین میوه ها می باشد؟ آیا می دانید که توت فرنگی دارای فعالیتهای متابولیکی بسیار زیادی است؟
آیا می دانید تمام کسانی که در مراحل مختلف ، از برداشت توت فرنگی تا حمل به بازارهای فروش فعالیت می کنند، بدون آنکه متوجه باشند می توانند به محصول صدمه بزنند؟
توت فرنگی از فساد پذیرترین میوه ها بوده وباید در حالت کاملاً رسیده برداشت شود. فعالیتهای بسیار زیاد متابولیکی توت فرنگی می تواند باعث از بین رفتن آن حتی بدون حضور عوامل فاسد کننده گردد.
ساختار توت فرنگی طوری است که آن را در مقابل فساد آسیب پذیر می سازد، این محصول دارای لایه پوششی بسیار نازک ونرمی بوده که به آسانی از بین می رود، همچنین گوشت میوه نرم است وان را در مقابل ضربه و فشار بسیار آسیب پذیر می سازد.
صدمات وارد شده ابتدا باعث نرمی توت فرنگی شده، سپس مکان مناسبی را برای حمله عوامل بیماری زا فراهم می سازد. فعالیت های متابولیکی زیاد و حساسیت میوه به آسیب دیدگی و فساد میکروبی ، به صاحبان مزارع توت فرنگی هشدار می دهدکه در برداشت توت فرنگی نهایت دقت را به عمل آورند.
نقش آسیب دیدگی :
توت فرنگی به صدمات وآسیب دیدگی های جدی در مراحل برداشت و بسته بندی بسیار حساس است. بسیاری از تولید کنندگان و به خصوص برداشت کنندگان میوه، از اهمیت این صدمه به ظاهر ساده آگاه نیستند و نمی دانند که یک عمل مکانیکی ساده در یک دوره زمانی چند ساعته چه بسا که شرایط بسیار بدی را برای شروع فعالیت های تخریبی و گندرویی روی میوه مهیا می کند.
توت فرنگی همچنین در اثر استفاده از جعبه های نا مناسب ، پرکردن بیش از حد جعبه ها ، تماس لبه های تیز جعبه با میوه به دلیل فشار و نیز در زمان انتقال دچار صدمات فراوانی می گردد. در انتخاب جعبه و انتخاب وسیله حمل ونقل مناسب می تواند از بروز نرمی و له شدگی و به دنبال آن شروع فعالیت کپک خاکستری جلوگیری نماید.
بسته بندی توت فرنگی
اهمیت سرد کردن اولیه:
با وجودی که مکرراً توصیه می شود که تولیدکنندگان توت فرنگی میوه را در ساعت خنک روز برداشت کنند ، اما صاحبان مزارع به ناچار و تحت تاثیر مسائل کارگری غالباً نمی توانند این موضوع را رعایت کنند.
بنابراین میوه اغلب در ساعتی برداشت می شود که با درجه حرارت گرم محیط هم دما شده و به دلیل شدت بالای تنفس در توت فرنگی ، محصول از همان ساعت اولیه دچار مشکل و شروع فعالیتهای متابولیکی زیان آور می گردد، ناچاراً استفاده از انبارهای تخصصی سرد کننده محصول امری اجتناب ناپذیر جلوه می کند.
سرد کردن سزیع محصول توت فرنگی بلافاصله بعد از برداشت ، عملیاتی مستقل از مسئله نگهداری در سرد خانه است. سالن های سرد کردن اولیه محصول به وسائل وتجهیزات ویژه ای نیاز دارند، برای بالا بردن قابلیتهای نگهداری محصولات فسادپذیر مانند توت فرنگی و تمشک انجام عملیات سرد کردن اولیه قبل از حمل ونقل ونگهداری در سرد خانه یا عرضه محصول به بازار مصرف ، از ضروریات می باشد.
در این روش از آب سرد ، یخ و هوای سرد و تبخیر سطحی در خلا استفاده می کنند ، مناسبترین روش، استفاده از جریان هوای سرد به طور سریع می باشد. در جریان سریع هوای سرد سرعت انتقال حرارت از محصول زیاد بوده و سرعت سرد کردن بالا می رود در ضمن هوای سرد فشار لازم برای نفوذ در بسته ها و جعبه ها دارا بوده و سطح تماس مناسبی نیز با میوه ها خواهد دشت.
شرایط انبارهای سردخانه ای توت فرنگی:
انبار سرد به مکانی گفته می شود که درجه حرارت آن بالاتر از نقطه انجماد محصول انباری باشد ، این درجه حرارت معمولاً از منفی ۲ تا مثبت ۱۶ درجه سانتی گراد متغیر است.
استفاده از انبارهای سرد مناسب ترین روش نگهداری میوه محسوب می شود ، در این روش طعم و بافت ارزش تغذیه ای و سایر خصوصیات محصول نسبت به سایر روشهای نگهداری از جمله انجماد، خشک کردن ، نگهداری به وسیله مواد شیمیایی و نگهدارنده، کمتر تغیر می نماید.
اصول واساس کار انبارهای سرد بر این استوار است که با سرد کردن محصول در حد نقطه انجماد در زمان نگهداری، هرگونه فساد میکروبی، شیمیائی وفیزیکی کاملاً کند شده وقدرت انبارمانی میوه بالا می رود.
حداکثر زمان نگهداری مفید برای توت فرنگی یک تا دوهفته در دمای حدود مثبت دو درجه و رطوبت نسبی ۹۰ درصد می باشد، باید متوجه بود که استفاده از دماهای پائین تر موجب از بین رفتن کیفیت و انجماد توت فرنگی می شود.
در رطوبت پایین، محصول آب خود را از دست داده و پلاسیده وپژمرده می شود وآب موجود در توت فرنگی به صورت بخار از لایه های میانی سلول خارج شده و تبخیر می گردد، وچون توت فرنگی توان کافی برای جلوگیری از تعرق را ندارد لذا آب از قسمتهای پر آب آن به صورت بخار خارج می شود.
د.ره نگهداری مفید محصول در سرد خانه بستگی به عوامل وشرایط مختلف نظیر شدت تنفس، میزان رطوبت نسبی، درجه حرارت انبار، میزان آسیب مکانیکی وارد شده به میوه ومیزان خلوص هوا و نور دارد.
مدیریت کنترل و کاهش ضایعات توت فرنگی :
به طور کلی در یک برنامه ریزی سیستمیک و کامل برای کاهش ضایعات توت فرنگی باید تمام موارد را رعایت نمود.
در این برنامه ریزی ابتدا کارهایی را که قبل از برداشت توت فرنگی می توان انجام داد ، مطابق برنامه زمان بندی در دستور کار قرار داده و تیمارهای پیش از برداشت را می توان از زمان نگهداری محصول در مزرعه در نظر گرفت:
۱. باید از زمان صحیح برداشت مطمئن بود ، ساعات خنک روز و اول صبح بهترین اوقات است.
۲. برداشت صحیح توت فرنگی نکته بسیار مهمی است ، در زمان برداشت باید سلامت گل آذین ( مجموعه گل ها) را بعد از برداشت تکه حبه ها در نظر داشت و در وهله دوم در هنگام برداشت از فشار دادن میوه خودداری نمود. در وهله سوم همراه بودن کاسبرگ نکته مهمی است و در نهایت مراقبت از سایر بوته ها در میزان عملکرد و کیفیت آن حائز اهمیت است.
۳. می توان در برنامه ریزی صحیح برای تغذیه گیاه به مسائل کیفی بعد آن بعد از برداشت توجه بیشتری نمود ، می دانیم که استفاده از کودهای پتاسه می تواند در کیفیت و مزه توت فرنگی تاثیر مثبتی داشته باشد ، همچنین استفاده از ترکیبات کلسیمی در استحکام بافت میوه بسیار نقش بالائی دارند، به همین منظور استفاده از سولفات کلسیم در کشت های توت فرنگی رایج است.
در سالهای اخیر آزمایشاتی بر روی تاثیر کلرید کلسیم بر روی برگ ومیوه انجام گرفته که نتایج کار تاثیر مثبت کلرید کلسیم را روی میزان ماندگاری توت فرنگی نشان داده و از رشد کپک خاکستری هم جلوگیری نموده ولی روی مزه میوه تاثیر منفی داشته است، میزان مصرف محلول کلرید کلسیم در یک هکتار مزرعه توت فرنگی ۲۰ کیلوگرم در هر نوبت می باشد.
۴. می توان قبل از برداشت توت فرنگی از ترکیبات قارچ کش استفاده نمود، این ترکیبات باید دارای دوره سمیت کوتاه باشند تا اثر سمیت آنها قبا از مصرف کاملاً از بین رفته باشد.
یکی از افتخارات محصول توت فرنگی در استان کردستان ارگانیک بودن آن است ، بنابراین تا جایی که امکان داشته باشد باید از مصرف این سموم خودداری کرد ، سموم قارچ کش که تا کنون مورد استفاده قرار گرفته اند عبارتند از: متامکسان ، ایپدودین و کاپ تانول که هفته ای یک بار در زمان گلدهی و تکامل میوه مورد استفاده قرار می گیرند.
منبع:سایت علوم پزشکی
یکی از محصولات برجسته شرکت صنایع برودتی برادران حقیقی تونل انجماد iqf می باشد.